07 outubro 2006

Entre a dor e a nada escollo a dor

Xa anunciaba a traves dalgunha porta pasada que confiaba na recuperación da voz que compón tres cuartos da banda sonora pouco orixinal da miña vida. E non cumplido nin sequera un ano, volve en boa compaña, e como se de dous alquimistas con sendas metades de pedra filosofal sonora se tratase, liman defectos e amplifican virtudes de xeito recíproco conxugando talentos neste círculo elemental composto de dous CD's.

Para algúns presuntuosidade para mín coraxe, a aposta de bunbury por facer o que realmente lle peta comeza a consolidarse como algo máis que unha apostura, expandendo a sua lenda moito máis aló do que dura un compás de Entre dos tierras.

"...Yo no quiero tener esa lucha conmigo mismo; no quiero ser juvenil ni atractivo con 56 años. A esa edad no tienes que ser juvenil. Entonces tengo otra serie de idolos que creo que han envejecido más segun mis criterios y pienso en Van Morrison, que es gordo, calvo y viejo ." Comezo a velo recluído nun mosterio con maestro Zen, ou nun encerro en Isla Negra e traendo cada catro anos dende o silencio, obra maestra tras obra maestra coma un Prometeo iluminando a escuridade musical que campa nesta sociedade de masas...

...Entre a dor e a nada escollo a Bunbury... e a Vegas

01 outubro 2006

11 de outubro

My goldfish and me


"...My goldfish and me, both of us are just here swimming in one place.

The cutlet looks dug out of a cat box.

To calm this girl down, to get her to listen, I tell her the story about my fish. This is fish number six hundred and forty-one in a lifetime of goldfish. My parents bought me the first one to teach me about loving and caring for another living breathing creature of God. Six hundred and forty fish later, the only thing I know is everything you love will die. The first time you meet that someone special, you can count on them one day being dead and in the ground."