Ordea meu irmán que deixe isto sen escribir, que non perda o tempo, que hai cousas mellores que facer con el, a saber: escorregar entre as fendas destas paredes de cemento, correr a toda velocidade cos ollos pechados pola cidade adiante ouveando coma un can rabioso, coma un can danado. Engade que teño o deber de ceibar os instintos do cadaleito, e deixarme levar...
Sabemos ambolos dous que a confianza sempre me fixo menos aburrido case tanto coma peor persoa. A forza de vontade so se entende con un dos dous, e en canto algún pecha os ollos comezan as coiteladas. O olfacto sen embargo, non engana a ningún dos dous e tralas capas metálicas sinte o arrencendo de novas Audreys dispostas a facer co corazón un nó de cereixa. Coma sempre so un dos dous é quen de desfacelo.
Sabemos ambolos dous que a confianza sempre me fixo menos aburrido case tanto coma peor persoa. A forza de vontade so se entende con un dos dous, e en canto algún pecha os ollos comezan as coiteladas. O olfacto sen embargo, non engana a ningún dos dous e tralas capas metálicas sinte o arrencendo de novas Audreys dispostas a facer co corazón un nó de cereixa. Coma sempre so un dos dous é quen de desfacelo.
So diferir en cousas que fíren, un salta o outro ten vértixe, un chega outro vaise, un sabe o que quere o outro non sabe querer nada que non veña só, un atrae o outro repele, fai máis duro escoller con cal quedarse.
Comenta o meu irmán que todo o mundo lle da a razón, e eu mesmo estoulla a dar... mais so un dos dous sabe o que facer con ela.
Eu Supoño/Él Sabe que estando preto do cuarto de século as cousas mudaran aínda menos.
"...Iglús, sin Primavera"
----------------Now playing: Vetusta Morla - Iglús
via FoxyTunes
