Non sei de onde apareceu isto, pero alégrome de que o fixese:
Atópome ás veces preguntándome o porque desta furia...
As verdades que desexabamos convertir en mentiras como adolescentes, veñen de visita como o mal presaxio que a nosa xuventude quixo isolar, facer incerto, inconcluso.
Mais o arquetipo, tantas veces anticipado toma forma.
Quedaron no camiño os ideais, as gañas, a ilusión e un bo anaco de toda a forza de vontade da que dispoñemos para o período que comprende un ciclo vital.
Non nos atopa a madurez, nostálxicos, nin mirando albumes de fotos en cor anos 80 e 90, con esa lene néboa que facía máis claro o noso ollar.
Resignados, vencidos, ca pel queimada, polas agora tépedas pingas de cerume que noutrora foron ás. Termos caído cando non o agardabamos, dificulta erguerse de novo. O labirinto segue sendo o mesmo, a certeza de que nalgún intre este noso minotauro será o vencedor agora é absoluta.
As verdades que desexabamos convertir en mentiras como adolescentes, veñen de visita como o mal presaxio que a nosa xuventude quixo isolar, facer incerto, inconcluso.
Mais o arquetipo, tantas veces anticipado toma forma.
Quedaron no camiño os ideais, as gañas, a ilusión e un bo anaco de toda a forza de vontade da que dispoñemos para o período que comprende un ciclo vital.
Non nos atopa a madurez, nostálxicos, nin mirando albumes de fotos en cor anos 80 e 90, con esa lene néboa que facía máis claro o noso ollar.
Resignados, vencidos, ca pel queimada, polas agora tépedas pingas de cerume que noutrora foron ás. Termos caído cando non o agardabamos, dificulta erguerse de novo. O labirinto segue sendo o mesmo, a certeza de que nalgún intre este noso minotauro será o vencedor agora é absoluta.
----------------
Now playing
