Tarde

“...Tarde se aprende lo sencillo
tarde se encuentra la hermosura.
No aquella de los ojos mortales,la del mundo”
José Hierro“mis hijos me traen flores de plástico”,Libro de las alucinaciones(1964)


Tarde
(Sábado,7 de outubro de 2000)

Tarde,
e xa estou canso
de que sempre sexa tarde para min,
cheguei a beira dun mar murcho de chuvias
e xa era tarde,
véxome no espello,tarde,clamando á noite:
-“Tu pudica,tu proba perambulis astra sidus aureum”-
marchan cara a miña porta,
pouco tempo despois,
a fiestra móvese có vento,
e berro,
a tódolos que non me oen,
berro
dende máis alá do esquencemento,
facendo as cordas da miña voz
fracos fíos de enleadas estrelas,
recollo a coroa
permitíndome unha derradeira oportunidade,
acugulados xiróns
de pensamentos que se foron...

Tarde,
é tarde,
chego tarde,
cae a tarde en min,
e falolle ó tempo,
coa voz de todos,
se nunca fose tarde
se vivísemos cando empezamos a morrer,
“¡Ne mortis timueritis!”
á fin
nos liberi essemus.


-Gracias por correxir os meus "latinajos" profesores hai moitos, mestres moi poucos...