28 agosto 2007
27 agosto 2007
I´m going through changes...
Xa sei que entre outras cousas prometín non facelo, pero polo dagora voume limitar ao de barbearme con asiduidade e non quitarei ollo aos furacáns...
Hai un més dicía que este verán traía consigo mil outonos... quen ía sospeitar que no medio se poden colar un par de invernos... e unha primavera coa que non sei que facer!...
A Xente vai e ven, marcha e volta, un servidor... xulgándose/entre unha cartográfica conxunción de liñas paralelas, e véndose alleo, lonxano. -¿Non che gustan os cambios?- tenta parar ese trailer repleto deles que está facendo soar un claxon atronador ás túas costas...
Tranformar este garabato grafiteiro, pesimista e amargado noutra cousa non me corresponde a mín...
Hai un més dicía que este verán traía consigo mil outonos... quen ía sospeitar que no medio se poden colar un par de invernos... e unha primavera coa que non sei que facer!...
A Xente vai e ven, marcha e volta, un servidor... xulgándose/entre unha cartográfica conxunción de liñas paralelas, e véndose alleo, lonxano. -¿Non che gustan os cambios?- tenta parar ese trailer repleto deles que está facendo soar un claxon atronador ás túas costas...
Tranformar este garabato grafiteiro, pesimista e amargado noutra cousa non me corresponde a mín...
17 agosto 2007
Noites toledanas
E a xente pregunta: E qué estás facendo?... Non traballas?....
"...Y yo no sé qué contestar..."
"...Y yo no sé qué contestar..."
80 páxinas e subindo, as véces non sei se realmente sofren eles máis ca mín. Qué facer con 24 anos e un borrador de longametraxe?... Cidadan Kane??... Mágoa de non chamarme Orson...
Namentres agardo á sombra da miña pedra.
11 agosto 2007
Estados de ánimo
Lembreime hoxe de Benedetti, non sei se no medio deses pasos de peóns que atraveso en vermello ou co ollar perdido entre a xente coma sempre...
"...Pero hoy me siento apenas
como laguna insomne
con un embarcadero
ya sin embarcaciones...
...una laguna verde
inmóvil y paciente
conforme con sus algas
sus musgos y sus peces.
Lembreime do libro negro no fondo do estante, lonxe da miña vida. Lembreime do marcapáxinas da rá dourada que endexamais o abandonou. De barbearme... xa casenunca me lembro. Pregunteilles ao libro e á rá dourada...
...sereno en mi confianza
confiando en que una tarde...
te acerques y te mires,
te mires al mirarme."
...E tamén eles se lembran...
Subscrever:
Mensagens (Atom)