Lembreime hoxe de Benedetti, non sei se no medio deses pasos de peóns que atraveso en vermello ou co ollar perdido entre a xente coma sempre...
"...Pero hoy me siento apenas
como laguna insomne
con un embarcadero
ya sin embarcaciones...
...una laguna verde
inmóvil y paciente
conforme con sus algas
sus musgos y sus peces.
Lembreime do libro negro no fondo do estante, lonxe da miña vida. Lembreime do marcapáxinas da rá dourada que endexamais o abandonou. De barbearme... xa casenunca me lembro. Pregunteilles ao libro e á rá dourada...
...sereno en mi confianza
confiando en que una tarde...
te acerques y te mires,
te mires al mirarme."
...E tamén eles se lembran...
Sem comentários:
Enviar um comentário