Así pois comezo a letanía. O que queira seguirá unha a unha as contas deste Komboloi persoal que non colga do espello retrovisor de Nachete, senon da miña man.
Segundo, as cousas: Un biscoito, "El arte de amar" de Jaime de Armiñán e Barcelona a través dos ollos de quen quere ser outra persoa cando esta moi ben así, unha caixa branca cadrada coma aquelas onde os gansters simulaban levar flores e onde agochaban as súas thompson, esta dispara rock'n'roll cheo de cores para logo deixar un remanso paz. Dous puchos a xeito de pinta de Guinness cos que apoucar un desasosego que duraba un trienio e unha gorra negra máis "divertida" que "ultra". E por suposto, quen ía crer que algo de cerámica pode facerche rir e devolverche un sorriso bitelchusiano cada vez que o ves.
Terceiro, os lugares: Centro Social, A Cova Céltica, Dúblin, A Rioja, Praga, Cork, Berlín, Madrid, Santiago suma e segue.
Cuarto, os feitos: Acelera forte forte forte, pon quinta, e un camiño aberto é o que che resta...
5 comentários:
Ai! Maricón!!
Pero qué arte!!
Espero q te haya gustao :)
(the art of loving, só coñecía o de fromm). síntome identificada especialmente co de facer un collage. precisaría facer un que ocupase unha parede enteira, e nin así tería sitio
Pon un komboloi en tu vida, no tendrás que rendir cuentas a nadie, nisiquiera a tu profesor de autoescuela!
Fenicia:¡¡¡Ai la Fenicia con zus cosas!!!...longa vida ó xamón ibérico
Lau: Las sonrisas que me ha arrancado dan fé de que lo he disfrutado... y diapositiva a diapositiva puedo llegar a conocer barcelona.
Oko: Gran libro o de Fromm, ten un par de pasaxes que cito sempre en certas conversas...e non esquezamos o "Ars amatori" de Ovidio.
Salmonero: Falando de profesores de autoescola...penso que estás perdendo o tempo en Vigo e que tiñas que montar unha cooperativa xa...por paciencia que non quede.
Enviar um comentário