27 outubro 2008

Cinco cousas que facer antes de morrer

The Four Horseman of the Apocalypse-Albrecht Dürer

O señor Fre nominoume. O conto consiste en respostar a cinco preguntas; cinco cousas que facer se mañá rematara o mundo.

1.- ¿Qué canción escoitaría?

Estoume lembrando de Tyler e Marla collidos da man cos edificios estourando e caendo ó chan de fondo mentres soa o Where is my mind? dos Pixies. Se eu me atopase nesa situación non sei a quen querería coller da man, mais si sei que escoitaría Contradictorio de Bunbury mentres o planeta desaparece... esto es todo amigos...muchas gracias por su atención... que les vaya bien bonito!!.

2.- ¿Qué libro lería?

Supoño que queda moi pedante dicir que O Idiota de Dostoievski, pero é que leva case dous anos comigo e non me atrevo a abrilo, penso que non estou o suficientemente esperto como para desfrutalo. Se o mundo rematase tería unha escusa inevitábel.

3.- ¿Con quén falaría?

A mín cando me poño nervioso dáseme moi mal falar, así que supoño que simplemente quixera escoitar un chisco a cada unha das persoas insustituíbeis da miña vida.

4.- ¿Qué comería?

Unha ensalada de cóengos, lombarda, leituga iceberg e escarola con abrollos de soia, millo doce, cenoura raiada, atún, ourego, aceite de oliva virxe e vinagre balsámico de módena xunto a unha boa copa de Penedés.

5.- ¿Qué faría e que me quedaría por facer?

Supoño que non faría nada... quizais cantar. E por facer: visitar Praga, ver un grabado de Blake in situ, ver a Tool en concerto, mercar unha réflex dixital, dirixir unha longametraxe, atopar a Gretchen Ross, facer unha viaxe con ayahuasca, visitar algunha zona maia, ter sexo con ... supoño que isto non ten que ser interminábel... XD.


E BANG!!!! (sexan libres de sentírense feridos) :Emereci, Oko,Bender, Su, A,

----------------
Now playing (Como se rematase o mundo): Bunbury - Contradictorio
via FoxyTunes

21 outubro 2008

Never smile at a crocodile

Crying Cake

Hai poucas semanas que comecei a tentar solventar algúns dilemas, e hai poucas semanas que comecei a ler algúns libros, ambalas cousas se mesturan co que vexo e escoito con resultados impredecíbeis.

"There had been times of late when he would have preferred a death by wild horses to the itch of suspicion that had so degraded his joy..."

Hoxe flotando na auga, coa cabeza case que completamente sumerxida decátome de que o único que non se atopa cuberto de líquido son o meu nariz, ollos e boca. Doulle voltas case que tres segundos e atopo o pensamento... gardado no seu sitio, no caixón marcado cun gran C ... Tick-tock-tick-tock ...the croc...

"-Oh, so you've finished dreaming, - said the Cenobite, perusing him as he lay panting on the bare boards. -Good-. She stood up. The tongues fell to the floor, like a rain of slugs. -Now we can begin- she said."

Fames e sedes fanse meirandes con cada día de esforzo; pois tumbar a mente a través do corpo é unha tarefa cuxas recompensas atópanse cheas de tortuosas contrapartidas, e conterse convertíuse agora nun ás pretérito que brilla a milleiros de anos luz da mesa de póker na que se barallan hoxe as miñas opcións.

Hai desculpas que só se poden pedir xusto despois de facer dano, eu non quero facer ningunha das dúas cousas. Tentamos obviar o feito de que ter a boca aberta á beira do Nilo máis dun día á semana e xa perigoso dabondo, cando o máis duro é abrila e dicir algo con sentido, mentres que no camiño de Mefistófeles as cousas volvense feitos simples e directos: agocharse baixo a auga, atopar a configuración de Lemarchand, agardar pola melodía e pola campá.

O que queda por vir descoñezoo por completo, e non ter nada que perder pode servir ata para xustificar que as primeiras e inmotivadas bágoas dun ano que debeu estar cheo delas, roubeillas... quizais... a un crocodilo.

"...She would wait and watch, as she had always watched and waited, hoping that such a puzzle would one day come to her. But if it failed to show itself she would not grieve too deeply, for fear that the mending of broken hearts be a puzzle neither wit nor time had the skill to solve.
"

----------------

05 outubro 2008

Esperando un eclipse me quedaré entre el sol y mi corazón...

Eclipse-Solar

"Un día más me quedaré sentado aquí, en la penumbra de un jardín tan extraño, cae la tarde y me olvidé otra vez... de tomar una determinación..."

E con Bunbury volve todo, unha vez máis. As casualidades son arquitectas dos mellores momentos da miña vida e levan coa escadra e o cartabón ás miñas costas un bo tempo. Falaba do arrecendo de novas Audreys e onde hai fume sempre hai lume.

Fax, Bunbury, Ourense. Nin na peor película da historia collería unha secuencia onde cantar Alicia a alguén que non se chama así, na pranta baixa do rus as 7 da maña, a cambio dalgo, non sexa algo surrealista. A parte romántica sempre é cousa do momento e de de Don Enrique.

Algúns non fomos feitos para estas cousas, para as idas e as voltas que á fín so me deixan a testa máis que asomada, conseguindo que nunha noite esquezan o meu nome, e con todo o demáis feito un cristo.

E para vomitar isto, tanto como para comprendelo sendo parte da nausea, un debera tragar este sandwich musical que suliña o final da queixa.
----------------
Now playing: Radio Futura - La estatua del jardín botánico
Now playing: Bunbury - Alicia
Now playing: Michael Andrews - Gretchen Ross
via FoxyTunes