21 outubro 2008

Never smile at a crocodile

Crying Cake

Hai poucas semanas que comecei a tentar solventar algúns dilemas, e hai poucas semanas que comecei a ler algúns libros, ambalas cousas se mesturan co que vexo e escoito con resultados impredecíbeis.

"There had been times of late when he would have preferred a death by wild horses to the itch of suspicion that had so degraded his joy..."

Hoxe flotando na auga, coa cabeza case que completamente sumerxida decátome de que o único que non se atopa cuberto de líquido son o meu nariz, ollos e boca. Doulle voltas case que tres segundos e atopo o pensamento... gardado no seu sitio, no caixón marcado cun gran C ... Tick-tock-tick-tock ...the croc...

"-Oh, so you've finished dreaming, - said the Cenobite, perusing him as he lay panting on the bare boards. -Good-. She stood up. The tongues fell to the floor, like a rain of slugs. -Now we can begin- she said."

Fames e sedes fanse meirandes con cada día de esforzo; pois tumbar a mente a través do corpo é unha tarefa cuxas recompensas atópanse cheas de tortuosas contrapartidas, e conterse convertíuse agora nun ás pretérito que brilla a milleiros de anos luz da mesa de póker na que se barallan hoxe as miñas opcións.

Hai desculpas que só se poden pedir xusto despois de facer dano, eu non quero facer ningunha das dúas cousas. Tentamos obviar o feito de que ter a boca aberta á beira do Nilo máis dun día á semana e xa perigoso dabondo, cando o máis duro é abrila e dicir algo con sentido, mentres que no camiño de Mefistófeles as cousas volvense feitos simples e directos: agocharse baixo a auga, atopar a configuración de Lemarchand, agardar pola melodía e pola campá.

O que queda por vir descoñezoo por completo, e non ter nada que perder pode servir ata para xustificar que as primeiras e inmotivadas bágoas dun ano que debeu estar cheo delas, roubeillas... quizais... a un crocodilo.

"...She would wait and watch, as she had always watched and waited, hoping that such a puzzle would one day come to her. But if it failed to show itself she would not grieve too deeply, for fear that the mending of broken hearts be a puzzle neither wit nor time had the skill to solve.
"

----------------

Sem comentários: